ecco a te
Cimoni, Miltiadis filio, tanta fuit liberalitas ut, cum mortuus esset, diu ab Atheniensibus desideratus sit. Nam, cum complures hortos et praedia haberet, numquam in eis ullus custos positus est, ut fructus servaret. Hoc faciebat ne quis impediretur carpere fructus, quos cuperet. Ipse Cimon semper numnos secum habebat ut statim indigentibus opitulari posset. Saepe, cum aliquem videret haud bene vestitum, suum amiculum ei cena tam copiosa coquebatur ut multos convivas invitare posset.
Ob tantam liberilatem vita Cimonis semper secura fuit eisque mors ad omnibus collacrimata est
Cimone figlio di Milziade ebbe tanta liberalità (trattasi di costruzione per il dativo di possesso), che quando morì, a lungo dagli ateniesi fu rimpianto (ut + desideratus sit = consecutiva) (cum esset mortus = trattasi di cum + congiuntivo con valore temporale), Infatti avendo molti orti e poderi, mai in quelli pose alcun guardiano, per preservare i raccolti. Faceva ciò affinchè (ut + congiuntivo = preposizione finale) a nessuno fosse impedito di raccogliere i frutti, che desiderava. Lo stesso Cimone aveva sempre con se monete affinchè subito potesse aiutare gli indigenti (ut + congiuntivo =Finale). Spesso, quando vedeva qualcuno vestito meno bene, (lo riteneva) suo amico e gli veniva preparata una cena tanto abbondante da poter invitare molti (altri) invitati. Per tanta liberalità la vita di Cimone fu sempre tranquilla e la sua morte fu compianta da tutti