Versione greco: Chi è il più sapiente? da Platone

Questa versione è del Gymnasium pagina 96 numero 154. Grazie! Και μοι, ω ανδρες Αθηναιοι, μη θορυβησητε, μηδε εαν δοξω τι υμιν μεγα λεγειν ου γαρ εμον ερω τον λογον δν αν λεγω, αλλ' εις αξιοχρεων υμιν τον λεγοντα ανοισω. Της γαρ εμης σοφιας, ει δη τις εστι σοφια, μαρτυρα υμιν παρεξομαι τον θεον τον εν Δελφοις. Χαιρεφωντα γαρ ιστε που. Ουτος εμος τε εταιρος ην εκ νεου, και υμων τω πληθει εταιρος τε, και ξυνεφυγε την φυγην ταυτην και μεθ' υμων κατηλθε. Και δη ποτε και εις Δελφους ελθων, ετολμησε τουτο μαντευσασθαν ηρετο γαρ ει τις εμου ειη σοφωτερος. Ανειλεν ουν η Πυθια μηδενα σοφωτερον ειναι. Και τουτων περι ο αδελφος υμιν αυτου ουτοσι μαρτυρησει, επειδη εκεινος ετελευτησε. Πολυν μεν χρονον ηπορουν, τι ποτε λεγει ο θεος· επειτα δε μογις πανυ επι ζητησιν αυτου ετραπομην. Και φαινεται ο θεος προσχρησασθαι τω εμω ονοματι, εμε παραδειγμα ποιουμενος, ωσπερ αν ει ειποι οτι· «Ουτος υμων, ω ανθρωποι, σοφωτατος εστιν, οστις ωσπερ Σωκρατης εγνω οτι ουδενος αξιος εστι τη αληθεια προς σοφιαν».