Tragica fine del tribuno della plebe livio druso V.patercolo

Tum conversus Drusi animus conversus est ad dandam civitatem Italiae. Quod moliens cum revertisset e foro, immensa illa et incondita, quae eum semper comitabatur, cinctus multitudine in area domus suae cultello percussus, qui adfixus lateri eius relictus est, intra paucas horas decessit. Sed cum ultimum redderet spiritum, intuens circumstantium maerentiumque frequentiam, effudit vocem convenientissimam conscientiae suae: "Ecquandone", inquit, "propinqui amicique, similem mei civem habebit res publica?". Hunc finem clarissimus iuvenis vitae habuit: cuius morum minime omittatur argumentum.Cum aedificaret domum in Palatio promitteretque ei architectus, ita se eam aedificaturum, ut liber a conspectu immunisque ab omnibus arbitris esset neque quisquam in eam despicere posset, "Tu vero" inquit, "si quid in te artis est, ita compone domum meam, ut, quidquid agam, ab omnibus perspici possit