da peppepappa » 14 mar 2011, 17:55
Γυνή τις τὸν ἐαυτῆς ἄνδρα θάψασα, ἐκάστης ἠμέρας ἐπιοῦσα πρὸς τό μνῆμα εθρηνει. Αροτριων δέ τις, έρασθείς τῆς γυναικός, καταλιπών τούς βοῦς, ἦλθε και αὐτὸς πρὸς τὸ μνῆμα και συνεθρήνει τῇ γυναικί. Τῆς δε πυθομένης τι δήποτε και αὐτὸς οδυνέται• «Οτι - φησι - τήν εμήν γυναίκα κατωρυξαχθες». Τῆς δε ειποῦσης• «Και εμοι τοῦτο συμβεβηκεν», εκεῖνος αυτήν έπεισε συνειναι• «Εγω γάρ φιλήσω σε ώς εκεινην, και συ παλιν εμε ώς τὸν σαυτῆς ἃνδρα». Εν τουτῷ δε κλεπτης ἦλθε και τούς βοῦς λυσας απήλασεν. Ο δε αισθομενος κοπτεσθαι και οιμωζειν ενεστησατο. Τῆς δε γυναικός θαυμάσασης και ειποῦσης• «Παλιν κλαιεις;» ἐκεῖνος ὀλοφυρόμενος ἐβόα• «Νῦν ἐπ'ἀληθείας κλαίω».
Greco versione urgente per stasera "un pianto interessato" Plutarco