Ήν δέ ή Τελέσιλλα και άλλως έν ταϊς γυναιξίν ευδόκιμος και μάλλον έτιμάτο ετι επί τί\ ποιήσει. Συμβάντος δέ Άργείοι; άτυχήσαι προς Κλεομένην τον Άναξανδρίδου και Λακεδαι-μονίους, οΰτω τους Λακεδαιμονίους Κλεομένης ήγεν έπί τό "Αργός έρημον ανδρών. Τελέσιλλα δέ οικέτας μέν και δσοι δια νεότητα ή γήρας δπλα αδύνατοι φέρειν ήσαν, τούτους μέν πάν-τας άνεβίβασεν έπί τό τείχος, αυτή δέ όπόσα έν ταΐς οίκίαι; ύπελείπετο και τά έκ των ιερών δπλα άθροίσασα τά: ακμάζουσας ηλικία τών γυναικών ώπλιζεν. Ώς δέ έγγύ; έγίνοντο οί Λακεδαιμόνιοι και αί γυναίκες ούτε τω αλαλαγμέ κατεπλάγησαν δεξάμεναί τε έμάχοντο έρρωμένως, ενταύθα οί Λακεδαιμόνιοι, φρονήσαντες ώς και διαφΰείρασί σφισι τα: γυναίκας έπιφθόνως τό κατόρθωμα έξει1 και σφαλεϊσι μετα ονειδών γενήσοιτο2 ή συμφορά, ύπείκουσι ταϊς γυναιξί.
ciao avrei bisogno di questa versione: eroismo di una donna argiva ( da Pausania)
inizia cosìην δε η τελεσιλλα και αλλως εν ταις
e finisce così:υπεικουσι ταις γυναιξι
Grazie mille