Νέων, στρατηγός τις τῶν Ελλήνων, ἒλεγεν ώς Ξενοφῶν διανοείται ἃγειν τούς στρατιώτας έξαπατῶν είς Φάσιν. Ταῦτα δ’ οί στρατιῶται χαλεπῶς ἒφερον. Ενταῦθα Ξενοφῶν ώς τάχιστα συνάγει στρατιωτῶν άγοράν καί λέγει ὦδε· «’Ακούω τινά διαβάλλειν, ὧ ἃνδρες, έμέ ώς έγώ ἃρα έξαπατῶν ύμᾶς μέλλω ἃγειν είς Φάσιν. Άλλ’ οὗτοί είσιν οί λόγοι άνδρῶν και ηλιθίων καί έμοί φθονούντων, ὂτι έγώ ύφ’ ύμῶν τιμῶμαι. Καίτοι ού δικαίως μοι φθονοῦσι· τίνα γάρ αύτῶν έγώ κωλύω ἢ λέγειν εἳ τίς τι άγαθόν δύναται (= ρυό) έν ύμῖν, ἢ μάχεσθαι εἳ τις έθέλει ύπέρ ύμῶν τε καί εαυτοῦ; Τί γάρ έγώ τινι έμποδών ειμι; Παρίημι (= mi faccio da parte), άρχέτω τις ἃλλος.»
[center]LA TRADUZIONE QUI[/center]