Difendiamo la repubblica contro Antonio (VERSIONE Cicerone)

Difendiamo la repubblica contro Antonio
Autore: Cicerone

An ego non provideam meis civibus, non dies noctesque de vestra libertate, de rei publicae salute cogitem?

Quid enim non debeo vobis, Quirites, quem vos a se ortum hominibus nobilissimis omnibus honoribus praetulistis? An ingratus sum? Quis minus? qui partis honoribus eosdem in foro gessi labores quos petendis. Rudis in re publica? Quis exercitatior? qui viginti iam annos bellum geram cum impiis civibus. Quam ob rem, Quirites, consilio, quantum potero, labore plus paene, quam potero, excubabo vigilaboque pro vobis. Etenim quis est civis, praesertim hoc gradu, quo me vos esse voluistis, tam oblitus beneficii vestri, tam immemor patriae, tam inimicus dignitatis suae, quem non excitet, non inflammet tantus vester iste consensus? Multas magnasque habui consul contiones, multis interfui; nullam umquam vidi tantam, quanta nunc vestrum est. Unum sentitis omnes, unum studetis, M. Antoni conatus avertere a re publica, furorem extinguere, opprimere audaciam. Idem volunt omnes ordines, eodem incumbunt municipia, coloniae, cuncta Italia.

Itaque senatum bene sua sponte firmum firmiorem vestra auctoritate fecistis.
Forse che io non provveda ai miei cittadini, non pensi giorno e notte alla vostra libertà, alla salvezza dello stato? Che cosa, infatti, non devo a voi, Quiriti, che avete preferito uno che si è fatto da solo (lett: un sorto da sé) con tutte le cariche a uomini molto nobili? Forse che io sia un ingrato? Chi di meno? (Io) che con gli onori dell'incarico ho portato nel foro le stesse fatiche che erano da chiedere. Inesperto in politica? Chi più esercitato? (Io) che già da vent'anni faccio guerra ai cittadini empi. Per questa ragione, Quiriti, con saggezza, quanta potrò, con fatica, quasi più di quanto potrò, non mi concederò riposo per vigilare su di voi. E infatti chi è un cittadino, specialmente di questo rango, con il quale voi avete voluto che io fossi, tanto dimentico del vostro benessere, tanto immemore della patria, tanto nemico della propria dignità che questo grande vostro consenso non eccita, non infiamma?

Da console ho tenuto molti discorsi, a molti ho partecipato; mai ho visto (un consenso) così grande come ora (lo) è il vostro. Un unico sentimento provate tutti, a uno solo vi dedicate, (e cioè) allontanare dallo stato i tentativi di Marco Antonio, estinguerne il furore, opprimerne l'audacia. Lo stesso vogliono tutti gli ordini, a questo stesso scopo mirano municipi, colonie, tutta l'Italia. Pertanto avete reso bene il senato di sua iniziativa solido e più stabile con la vostra autorità.

Copyright © 2007-2024 SkuolaSprint.it di Anna Maria Di Leo P.I.11973461004 | Tutti i diritti riservati - Vietata ogni riproduzione, anche parziale
web-site powered by many open source software and original software by Jan Janikowski 2010-2024 ©.
All trademarks, components, sourcecode and copyrights are owned by their respective owners.

release check: 2024-03-31 09:29:02 - flow version _RPTC_G1.3