La religione presso i Galli
Gallorum nationes admodum deditae sunt religionibus (ai culti religiosi), atque ob eam causam, qui auxilium deorum petunt quia in gravem morbum inciderunt vel quia in proeliis periculisque versantur, pro victimis homines interdum deis immolant.
Haec sacrificia publice sacerdotes agunt, qui illorum lingua Druides appellantur.
Galli habent etiam immani magnitudine simulacra, quorum membra, contexta viminibus, vivis hominibus complent, quibus flammas supponunt. Succensis simulacris, qui intro sunt circumventi flamma exanimantur homines. Supplicia eorum qui in furto aut in latrocinio comprehensi sunt gratiora (“più graditi”, acc. n. plur. ) dis immortalibus existimant;
sed, cum eius generis copia deficit, etiam ad innocentium supplicia descendunt. (versione tratta da Cesare.
Le nazioni dei Galli furono molto dedite ai culti religiosi e per tale motivazione, questi chiedono l'aiuto degli dèi perché incapparono in una grave malattia o perché si trovano in battaglie e in pericoli, talvolta al posto delle vittime immolano gli uomini. I sacerdoti praticano pubblicamente tali sacrifici, ...(CONTINUA)
Le versioni del tuo libro senza doverle cercare?