Cum unus in civitate maxime floreret, Cimon, Miltiadis filius, incidit

traduzione versione di latino
in eandem invidiam quam pater suus ceterique Atheniensium principes: nam testarum suffragiis decem annorum exilio multatus est. Cum ille animo forti invidiae ingratorum civium cessisset bellumque Lacedaemonii Atheniensibus indixissent, confestim notae eius virtutis desiderium consecutum est. Itaque post annum quintum, quam expulsus erat, in patriam revocatus est. Ille, quod hospitio Lacedaemoniorum utebatur, satius existimans contendere Lacedaemonem, sua sponte est profectus pacemque inter duas potentissimas civitates conciliavit. Nam multo post, Cyprum cum ducentis navibus imperator missus, cum eius maiorem partem insulae devicisset, in morbum implicitus in oppido Citio est mortuus. Hunc Athenienses non solum in bello, sed etiam in pace diu desideraverunt. Fuit enim tanta liberalitate, cum compluribus locis praedia hortosque haberet, ut numquam in eis custodem imposuerit fructus custoriae causa. Semper eum pedisequi cum nummis sunt secuti, ut pauperibus stipem daret. Saepe, cum aliquem offensum fortuna videret minus bene vestitum, suum amiculum dedit. Nulli fides eius, nulli opera, nulli res familiaris defuit: multos locupletavit, complures pauperes mortuos suo sumptu extulit. Vita eius fuit secura et mors acerba.