da Kakà » 18 feb 2020, 14:29
Olim, astrologus quidam, qui noctu sidera contemplaturus egredi solebat, cum, extra urbem ambulans, oculos et mentem in astris defixos teneret, in puteum cecidit. Quo de casu cum is vehementer quereretur et frustra, auxilium clamaret, viator quidam, qui forte per ea loca ibat, hominis gemitibus auditis, cum ad puteum accessisset, eum vidit atque ei manus praebuit ut philosophus e puteo agrederetur. Cum astrologus ex pavore se recepisset, viatori narravit se, cum sidera enumeraturus erat, imprudenter cecidisse et numquam evassurum esse cogitare coepisse. Tum ille respondit:” Ego vero admiror te, quia, colestia tam diligenter contemplaris, ut terrena, quae ante pedes tuos sunt, non videas!”.