da Giancarlo000 » 22 mag 2020, 15:17
Ω μεν αγων των Αχαιων λυεται, οι δε στρατιωται πορευονται επι τας θοας ναυς, και οι μεν ετερποντο τον δειπνου και του γλυκερου υπνου.
Αχιλλευς δε εκλαιε Πατροκλον και εστρεφετο ενθα και ποθον ειχε του εταιρου και εμιμνησκετο της του φιλου ανδρειας· και αλλοτε επι πλευρας εκειτο, αλλοτε δε πρηνης, αλλοτε δε υπτιος, αλλοτε δ'ανιστατο και τον νεκρον εδειτο οπισθεν του διφρου και πολλακις εικε παρα τον αιγιαλον και περι το σημα του Πατροκλου· επειτα δ'εις την σκηνην επανερχεται και εν τη κονι καταλειπει τον νεκρον.
Αλλ'Απολλων ελεει τον δειλον Εκτορα και φυλαττει το σωμα και κωλευει την χροιαν σπαραττεσθαι.
Και οι αλλοι θεοι εισορωσι και ελεουσι τον ηρωα και βουλονται πεμπειν Ερμην κλεπτειν τον νεκρον, αλλ'Ηρα και Ποσειδων και Αθηνα εναντιουνται. Τελος Ζευς λεγει αναγκαιον ειναι τον Αχιλλεα δεχεσθαι τα λυτρα και τω Πριαμω διδοναι το σωμα