Alexandrus Magnus cum Tarsum venisset Alexander, captus Cydni fruminis amoenitate per mediam urbem influentis, proiectis armis, plenus pulveris et sudoris in perfrigidam undam se proiecit: tum repente tantus nervos eius occupavit rigor ut, interclusa voce, non spes modo remedii sed nec dilateo periculi inveniretur. Unus erat ex medicis, nomine Philippus, qui solus remedium polliceretur; sed et ipsum Parmenionis pridie a Cappadocia missae epistulae suspectum faciebant, qui, ignarus infirmitatis Alexandri, scripserat ut a Philippo medico caveret: nam corruptum illum a Dario ingenti pecunia esse. Tutius tamen Alexander ratus est dubiae se fidei medici credere quam indubitata morte perire. Accepto igitur poculo, epistulas medico tradidit atque ita inter bibendum oculos in vultum legentis intendit. Ut securum conspexit, laetior factus est sanitatemque quarto die recepit
la traduzione la trovate cliccando
/versione-latino/alessandro-magno-concede-fiducia-al-medico-filipppo-nonostante-le-insinuazioni-di-parmenione.html
