ω σωκρατες, επει μοι χειρωηθης ην και ετετιθαυσετο ωστε διαλεγεσθαι, ηρομεν αυτην ωδε πως ειπε μοι, ω γυναι, αρα ηδη κατενοησας τινος ποτες ενεκα εγω τε σε ελαβον και οι σοι γονεις εδοσαν σε εμοι; Οτι μεν γαρ ουκ απορια ην μεθ ουτου αλλου εκαθευδομεν αν, οιδ'οτι και σοι καταφανες τουτ'εστι. βουλευμενος δ'εγογε υπερ εμου και οι σοι γονεις υπερ σου τιν αν κοινωνον βελτιστον οικου τε και τεκνων λαβοιμεν εγω τε σε εξελεξαμην και οι σοι γονεις, ως εοικασιν, εκ των δυνατων εμε. τεκνα μεν ουν αν θεος ποτε διδω ημιν γενεσθαι, τοτε βουλευσομητα περι αυτων οπως οτι βελτιστα παιδευσομεν αυτα κοινον γαρ ημιν και τουτο αγαθον, συμμαχων και γηροβασκων οτι βελτιστων τυγχανειν.
questo è tutto il testo