Τελος δε του πληθους των χρηματων αναγραφην εχουσα προσεδωκεν αυτω· Σελευκου δε τινος των επιτροπων ελεγχοντος ως ενια κρυπτο υσαν και διακλεπτουσαν, αναπηδησασα και των τριχων αυτου λαβομενη, πολλας ενεφορει τω προσωπω πληγας. Του δε Καισαρος μειδιωντος και καταπαυοντος αυτην, «Αλλ' ου δεινον» ειπεν «ω Καισαρ, ει συ μεν ηξιωσας αφικεσθαι προς εμε και προσειπειν ουτω πραττουσαν, οι δε δουλοι μου κατηγορουσιν, ει τι των γυναικειων απεθεμην, ουκ εμαυτη δηπουθεν, η ταλαινα, κοσμον, αλλ' οπως Οκταουια και Λιβια τη ση μικρα δουσα, δι εκεινων ιλεω σου τυχοιμι και πραοτερου;»· τουτοις ο Καισαρ ηδετο, πανταπασιν αυτην φιλοψυχειν οιομενος. Ειπων ουν οτι και ταυτα επιτρεπει και ταλλα πασης ελπιδος αυτη χρησεται λαμπροτερον, ωχετο απιων, εξηπατηκεναι μεν οιομενος, εξηπατημενος δε μαλλον.
Ciao a tutti! Ho bisogno della versione di Greco "L'incontro tra Cleopatra e Ottaviano (II)" di Plutarco. Pag 44 numero 61 del libro Ellenikon Phronema. Grazie mille