Rex quidam habuit fabulatorem suum, qui singulis noctibus quinque fabulas ei narrare solebat. accidit autemut rex, cum minime dormire posset, plures solito fabulas audire vellet et diceret:"aliquam rem narra, quae multis producatur verbis et postea dormire poteris". concessit fabulator et sic incepit: " fuit quidam rusticus, qui mille solidos habuit. hic, cum in urbem ad negotiationem profectus esset, bis mille oves comparavit. dum revertit, acceditut magna inundatio succresceret. rusticus, cum flumen transgredi, deberet nec pons esset, invenit exiguam naviculam et, duas oves imponens, aquam transiit". cum haec dixisset, fabulator tacuit et obdormivit. rex illum excitavit commonuitque ut fabulam finiret. fabulator respondit:" fluvius ille magnus est, navicula autem parvaet grex innumerabilis. ubi ergo rusticus ille omnes suas oves transportaverit, fabulam, quam incepi, ad finem perducam. nunc, dum opperimur, tranquille dormiamus".
Un re ebbe un suo novellatore di favole che ogni notte gli era solito narrare 5 favole. Accadde tuttavia una volta che il re, non riuscendo a dormire, volesse ascoltare più favole del solito e che dicesse: raccconta un'altra cosa, che sia composta da molte parole e dopo potrai dormire. Il raccontatore acconsentì e così iniziò: "Vi fu una volta un contadino, che ebbe 1.000 soldi. Questo essendo partito per affari, comprò 2.000 ovini. Mentre torna, accade che arrivò una grande inondazione. Il contadino dovendo attraversare il ponte, nè essendoci un ponte, trovò una piccola barca e, ponendo sopra due pecore, attraversò l'acqua. Avendo detto queste cose, il narratore tacque e si addormentò. Il re lo svegliò e lo spinse a finire la storia. Il narratore rispose: quel fiume è grande, la nave è piccola e il gragge numeroso. Dunque quando il contadino avrà finito di trasportare tutte le sue pecore, finirò la storia che ho iniziato. Ora aspettiamo, finchè dormiamo tranquillamente."
