Cicerone DE FINIBUS libro II Passim XXV

Faceres tu quidem Torquato haec omnia Nihil enim arbitror magna laude dignum qnod te praetermissorum credano aut morii aut doloris melu Non quaerilur aiilem quid nalurae tuae consenlaoeum sii sed quid disciplinae Ratio ista quam defendis praecepta quae didicisli quae probas funditus evertunl amiciliam quam tìs eam Epicurus ut facit in coelum efferat lau dibus At celuil ipse amicilias Quasi quis illuni neget et bonum virum et romeni et humanum fuisse De ingenio ejus in bis dispulationibus non de moribus quaeritur Sii ista in Graecorum levitale perversità qui malediclis inseulantur eos quibus de meritate dissentitali Sed quanivis co rnis in amicitiis tuonili fuerit tamen si haec vera sunt nihil enim affinilo non satis acutus fuit At multis se probavil et quidem jure forlaise sed tamen non gravissimum est testimonium mul tiludiuis In omni enim arte vel studio vel qua vis scientia vel inipsa virtute optimum quidque rarissimum est Ac milii quidem quod et ipse bonus vir fuit et multi Epicurei fuerunt et ho die sunl et in amicitiis fìdeles et in ornili vita constantes et graves nec voluplale sed officio Consilia moderantes hoc videtur major vis lione statis et minor voluptatis Ita enim vivunt quidam ut eorum vita refellalur oratio Atque ut celeri i istimanlur dicere melius quam facere sic hi mihi videntur facere melius quam dicere Sed haec nihil sane ad rem Illa videamus quae a te de amicitia dieta sunt E quibus unum mihi vide bar ab ipso Epicuro diclini cognoscere amicitia ni a voluplale non posse divelli ob eamque rem colendam esse quod sine ea luto et sine melu vivi non posset nec jucunde quidem postet Salii est ad hoc responso

LA TRADUZIONE LA TROVI SUL NOSTRO SITO CLICCANDO

/versione-cicerone/de-finibus-2-80.html