da LaDySuPeRnOvA15 » 1 mar 2011, 8:43
Εγω δε οναρ εκεινο οιομενος οραν τοις δακτυλοις των εαυτου βλεφαρων ηπτομην, ου πιστευων τοις εμαυτου οφθαλμοις ουθ' οτι βλεπουσιν ουθ' οτι εγρηγορασιν. Ως δε μολις και βραδεως επεισθην οτι μη καθευδω, εδεομην τοτε της Παλαιστρας πτερωσαι καμε και χρισασαν εξ' εκεινου του φαρμακου εασαι πετεσθαι με· ηβουλομην γαρ πειρα μαθειν ει μεταμορφωθεις εκ του ανθρωπου και την ψυχην ορνις εσομαι. Η δε το δωματιον υπανοιξασα κομιζει την πυξιδα. Εγω δε σπευδων ηδη αποδυσας χριω ολον εμαυτον, και ορνις μεν ου γινομαι ο δυστυχης, αλλα μοι ουρα οπισθεν εξηλθεν, και οι δακτυλοι παντες ωχοντο ουκ οιδ' οπον ονυχας δε τους παντας τεσσαρας ειχον, και τουτους ουδεν αλλο η οπλας, και μοι αι χειρες και οι ποδες κτηνους ποδες εγενοντο, και τα ωτα δε μακρα και το προσωπον μεγα.
salve mi servirebbe la versione Lucio trasformato in asino di luciano. Da Hellenikon phronema, pag 47 n67.