DISCORSO DI CIRO AGLI ALLEATI

" Ἄνδρες φίλοι καί σύμμαχοι, τά μέν ἱερά οἱ θεοί ἡμῖν φαίνουσιν οἷά περ ὅτε τήν πρόσθεν νίκην ἕδοσαν· ὑμᾶς δ'ἐγὼ βούλομαι ἀναμνῆσαι ὧν μοι δοκεῖτε μεμνημένοι πολύ ἄν εὐθυμότεροι εἰς τόν αγῶνα ιέναι. Ἠσκήκατε μέν τά εις τόν πόλεμον πολύ μᾶλλον τῶν πολεμίων, συντέτραφθε δέ καί συντέταχθε ἐν τῷ αυτῷ πολέμῳ πολύ πλείω ἤδη χρόνον ἤ οἱ πολέμιοι, καί συνενικηκατε μετ'ἀλλήλων· τῶν δέ πολεμίων οἱ πολλοί συνήττηνται μεθ' αὑτῶν, οἱ δέ ἀμάκητοι ἐκατέρων τῶν πολεμίων ἵσασιν ὅτι προδότας τούς παραστάτας ἔχουσιν, ὑμεῖς δέ οἱ μεθ' ἡμῶν ἵστε ὅτι μετά θελόντων τοῖς συμμάχοις ἀρηυειν μαχεῖσθε. Ἴωμεν δέ, ῶ ἄνδρες, ἐπί τούς πολεμίους, ἄρματα μέν ἔχοντες ὡπλισμενά πρός ἄοπλα τά τῶν πολεμίων, ὡς δ' αὔτως καί ἱππέας καί ἵππους ὡπλισμένους πρός ἀόπλους, ὡς ἐκ χειρός μάχεσθαι".