Tradimenti e malgoverno dell'anziano Focione CORNELIO NEPOTE

Messaggioda Ari mumu » 27 apr 2011, 9:01

Idem (Phocion) cum prope ad annum octogesimum prospera pervenisset fortuna, extremis temporibus magnum in odium pervenit suorum civium, primo quod cum Demade de urbe tradenda Antipatro consenserat, et quod eius consilio Demosthenes cum ceteris, qui bene de re publica meriti existimabantur, populi scito in exilium erant expulsi. Neque in eo solum offenderat quod (il fatto che) patriae male consuluerat, sed etiam quod (il fatto che) amicitiae fidem non praestiterat. Namque auctus adiutusque a Demosthene eum, quem tenebat, ascenderat gradum (rango, carica), ab eodem in iudiciis, cum capitis causam diceret, defensus aliquotiens liberatus discesserat. Hunc non solum in periculis non defendit, sed etiam prodidit. Concidit autem maxime uno crimine: apud eum summum erat imperium populi, cum Nicanorem, Cassandri praefectum, insidiari Piraeo moneretur atque rogaretur ut provideret, ne commeatibus civitas privaretur. Phocion autem audiente populo negavit esse periculum seque eius rei obsidem (garante) fore pollicitus est. Neque ita multo post Nicanor Piraeo est potitus, sine quo Athenae omnino esse non possunt. Ad quem recuperandum cum populus armatus concurrisset, ille non modo neminem ad arma vocavit, sed ne armatis quidem praeesse voluit.


versione di latino 'Tradimenti e malgoverno dell'anziano Focione' di Cornelio Nepote!

Ari mumu

nuovo iscritto
nuovo iscritto
 
Risposte:

Messaggioda giada » 27 apr 2011, 10:23

Idem (Phocion) cum prope ad annum octogesimum prospera pervenisset fortuna, extremis temporibus magnum in odium pervenit suorum civium, primo quod cum Demade de urbe tradenda Antipatro consenserat, et quod eius consilio Demosthenes cum ceteris, qui bene de re publica meriti existimabantur, populi scito in exilium erant expulsi. Neque in eo solum offenderat quod (il fatto che) patriae male consuluerat, sed etiam quod (il fatto che) amicitiae fidem non praestiterat. Namque auctus adiutusque a Demosthene eum, quem tenebat, ascenderat gradum (rango, carica), ab eodem in iudiciis, cum capitis causam diceret, defensus aliquotiens liberatus discesserat. Hunc non solum in periculis non defendit, sed etiam prodidit. Concidit autem maxime uno crimine: apud eum summum erat imperium populi, cum Nicanorem, Cassandri praefectum, insidiari Piraeo moneretur atque rogaretur ut provideret, ne commeatibus civitas privaretur. Phocion autem audiente populo negavit esse periculum seque eius rei obsidem (garante) fore pollicitus est. Neque ita multo post Nicanor Piraeo est potitus, sine quo Athenae omnino esse non possunt. Ad quem recuperandum cum populus armatus concurrisset, ille non modo neminem ad arma vocavit, sed ne armatis quidem praeesse voluit.






Costui (Focione) giunto con prospera fortuna quasi agli ottant'anni, nell'estremo della vita incappo nell'odio implacabile dei suoi concittadini; 2 dapprima, perché d'accordo con Dèrnade aveva consegnato la città ad Antípatro e su istigazione di quello erano stati cacciati in esilio con decreto popolare Demostene e quegli altri che si riteneva avessero ben meritato della patria. E aveva mancato non solo perché aveva male provveduto alla patria, ma anche perché non aveva tenuto fede all'amicizia. Infatti aveva raggiunto quel grado che occupava, grazie al deciso appoggio di Demostene, quando lo sosteneva segretamente contro Carète; dallo stesso era stato difeso più di una volta in processi che comportavano la pena capitale, ed era uscito libero. Egli non solo non difese costui nelle sue vicende giudiziarie, ma addirittura lo tradì. Rovinò però soprattutto per una sola accusa: mentre aveva nelle sue mani il supremo potere dello stato, fu avvertito da Dèrci che Nicánore, il prefetto di Cassandro, preparava un attacco al Pireo degli Ateniesi e lo stesso gli chiedeva che pigliasse provvedimenti, perché la città non rimanesse priva di vettovaglie; a costui Focione, in presenza del popolo, rispose che non c'era questo pericolo e di questo offrì se stesso come garante. Non molto tempo dopo, Nicánore si impadronì del Pireo, senza del quale Atene non può sopravvivere. Il popolo accorse allora in armi per riconquistarlo, ma lui non solo non chiamò alle armi nessuno, ma non volle neppure mettersi a capo degli armati.

giada

Site Admin
Site Admin
 

Torna a LATINO e GRECO

Copyright © 2007-2025 SkuolaSprint.it di Anna Maria Di Leo P.I.11973461004 | Tutti i diritti riservati - Vietata ogni riproduzione, anche parziale
web-site powered by many open source software and original software by Jan Janikowski 2010-2025 ©.
All trademarks, components, sourcecode and copyrights are owned by their respective owners.

release check: 2024-12-20 23:31:38 - flow version _RPTC_G1.3