Iuno regina, quae Troianorum bellicae gloriae invidebat, e caelo prolapsa, ad Somnum, mortis fratrem, adiit, eundemque manu tangens, hoc modo est locuta: "Somne, mortalium ac deorum potentissime rex, audi: Pallas quae omnibus artibus auxiliatur troianus, exurere classem argivorum atque ipsos submergere ponto cupit: at ego, quae deorum incedo regina, Iovisque et soror et coniunx, una cum gente tot bellum gero! A te nunc, Somne, qui mortalium curis mederis, auxilium peto, et ego aureum solium, Vulcania munera, tibi dabo: neque aliud peto nisi ut mecum venias, et Iovi nutu meo ita soporem immittas, ut ille obliviscatur parumper mortalium rerum". At Somnus: "Numquam, ait, mihi persuaderi potest! Hoc memento, regina: olim, cum Hercules, Troia deleta, Laomedonte rege obtruncato, domum rediret, a te excitatus, patrem deorum sopivi: cum autem Iuppiter experrectus est mihi minatus est".
Questa traduzione è visibile ai soli utenti registrati registrati per vederla