Marcus tullius cicero adulescens rosciano iudicio eloquentiam et libertatem suam adversus sullanos ostendit;ex quo veritus invidiam athenas studiorum gratia petivit ubi athiochum academicum philosophum studiose audivit. Inde eloquetiae gratia asiam post rhodum petiit ubi molonem graecum rhetorem tum disertissimum magistrum habuit qui flevisse dicitur,quod per hunc graecia eloquentiae laude privaretur.Quaestor siciliam habuit. Aedilis caium verrem repetundarum damnavit. Praetor ciliciam latrociniis liberavit. Consul coniuratos capite puivit. Mox invidia P. Clodii instinctuque caesaris et pompei quos domniationis suspectos eadem qua quondam sullanos libertate perstrinxerat sollicitatis Pisone et gabinio consulibus,qui macedoniam asiamque provincias in stipedium opera huius acceperant in exilium actus est;mox ipso referente pompeio rediit eumque civili bello secutus est.
Quo victo veniam a caesare ultro accepit quo iterfecto augustum fovit antonium hostem iudicavit, et cum triumviros se fecissent ottaviaus,lepidus antoniusque conocordia non aliter visa est inter eos iungi posse nisi tullius necaretur qui immissis ab antoio percussiribus cum forte formiis quiesceret immines exitum corvi auspicio didicit et fugiens occisus est. caput ad antonium relatum est
E' tutta