da giada » 11 lug 2011, 9:19
Λέων περιτυχὼν λαγωῷ κοιμωμένῳ τοῦτον ἔμελλε καταφαγεῖν. μεταξὺ δὲ θεασάμενος ἔλαφον παριοῦσαν ἀφεὶς τὸν λαγωὸν ἐκείνην ἐδίωκεν. ὁ μὲν οὖν ἀπὸ τῶν ψόφων ἐξαναστὰς ἔφυγεν· ὁ δὲ λέων ἐπὶ πολὺ διώξας τὴν ἔλαφον ἐπειδὴ καταλαβεῖν οὐκ ἠδυνήθη, ἐπανῆλθεν ἐπὶ τὸν λαγωόν. εὑρὼν δὲ καὶ αὐτὸν πεφευγότα ἔφη· ἀλλ' ἔγωγε δίκαια πέπονθα, ὅτι ἀφεὶς τὴν ἐν χερσὶν βορὰν ἐλπίδα μείζονα προὔκρινα.
οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων μετρίοις κέρδεσι μὴ ἀρκούμενοι λανθάνουσι καὶ τὰ ἐν χερσὶ προϊέμενοι.
Un leone imbattutosi in una lepre che dormiva stava per divorarla. Ma nel frattempo avendo visto una cerva che passava, la inseguì lasciando andare la lepre. E quella dunque rimessasi in piedi in seguito ai rumori fuggì; e il leone avendo a lungo inseguito la cerva poiché non fu in grado di catturarla ritornò verso la lepre. Ma avendo trovato che anche quella era fuggita disse: "Ma io ho subìto giusti malanni, poiché lasciando andare il cibo (che avevo) tra le mani ho preferito una speranza più grande".
Così alcuni tra gli uomini non accontentandosi di guadagni moderati non si accorgono di buttarvia anche quelli (che hanno) tra le mani.
]