da axen » 14 set 2011, 9:02
Ἀβδηρίταις φασί Λυσιμάχου ἤδη βασιλεύοντος ἐμπεσεῖν τι νόσημα,ὦ καλέ ϕίλων,τοιοῦτο:πυρέττειν μέν γάρ τά πρῶτα πανδημεί ἅπαντας ἀπό τῆς πρώτης εὐθύς ἐρρωμένως καί λιπαρεῖ τῷ πυρετῷ,περί δέ τήν ἑβδόμην τοῖς μέν αἷλμα πολύ ἐκ ῥινῶν ῥυέν,τοῖς δ'ἱδρώς ἐπιγενόμενος,πολύς καί οὗτος,ἔλυσεν τόν πυρετόν:ἐς γελοῖον δέ τι πάθος περιίστα τάς γνώμας αὐτῶν:ἅπαντες γάρ ἐς τραγῳδίαν παρεκίνουν καί ἰαμβεῖα ἐφθέγγοντο καί μέγα ἐβόων:μάλιστα δέ τήν Εὐριπίδου Ἀνδρομέδαν ἐμονῲδουν καί τήν τοῦ Περσέως ῥῆσιν ἐν μέλει διεξῂεσαν,καί μεστή ἦν ἡ πόλις ὠχρῶν ἁπάντων καί λεπτῶν τῶν ἑβδομαίων ἐκείνων τραγῳδῶν,σύ δ'ὦ θεῶν τύραννε κἀνθρώπων Ἔρως,καί τά ἄλλα μεγάλῃ τῇ φωνῇ ἀναβοώντων καί τοῦτο ἐπί πολύ,ἄχρι δή χειμών καί κρύος δέ μέγα γενόμενον ἔπαυσε ληροῦντας αὐτού ς.Αἰτίαν δέ μοι δοκεῖ τοῦ τοιούτου παρασχεῖν Ἀρχέλαος ὁ τραγῳδός,εὐδοκιμῶν τότε,μεσοῦντος θέρους ἐν πολλῷ τῷ φλογμῷ τραγῳδήσας αὐτοῖς τήν Ἀνδρομέδαν,ὡς πυρέξαι τε ἀπό τοῦ θεάτρου τούς πολλούς καί ἀναστάντας ὕστερον ἐς τήν τραγῳδίαν παρολισθαίνειν,επί πολύ ἐμφιλοχωρούσης τῆς Ἀνδρομέδας τῇ μνήμῃ αὐτῶν καί τοῦ Περσέως ἒτι σύν τῇ Μεδούσῃ τήν ἑκάστου γνώμην περιπετομένου.