versione cicerone Non solo i vecchi ma anche i giovani si trovano esposti alla morte Appropinquatio mortis certe a senectute non potest esse longe. Sed etiam adulescientia multos casus mortis habet; facilius in morbos incidunt adulescentes, gravius aegrotant, tristius curantur; quod ni ita accideret, melius et prudentius viveretur. Mens enim et ratio et consilium in senibus est. At sperat adulescens diu se victurum, quod sperate idem senex non potest. Insipienter sperat. Quid enim stultius quam incerta pro certis habere, falsa pro veris? Adulescens vult diu vivere, senex diu vixit. Quamquam (senonchè), o dii boni. Quid est in hominum vita diu? Mihi diuturnum id non videtur, in quo est aliquid extremum. Cum enim id advenit, tum illud, quod praeteriit, effluxit; tantum remanet, quod virtute consecutus sis; horae quidem cedunt et dies et menses et anni, nec praeteritum tempus umquam revertitur, nec, quid sequatur, sciri potest. Breve tempus aetatis satis longum est ad bene honesteque vivendum.
Cicerone.
GRAZIE MILLE!