Da facchino a filosofo Versione latino

da **stuurm** » 4 dic 2011, 20:46

Da facchino a filosofo.

Inter antiquos philosophos etiam Protagoras summus habetur. Ille autem adulescens, paupere genere natus, onera corpore suo pro mercede vehens vitam tolerabat: rure in Abderam codices ligneos, funiculo brevi circumdatos, cotidie portare debebat. Secundo vero casu prompte accepto, humilem ortum et condicionem suam redemit adulescens. Olim forte Democritus philosophus, civitatis eiusdem virtute et sapientia venerandus, dum ambulat ante portas oppidi, obviam venti adulescenti, gravi onere impedito, sed facili atque expedito gradu incedenti. Statim sapiens iuncturam posituramque ligni, perite factam, considerat et summo stupore observat eum orbem codicum, brevi vinculo comprehensum et ratione quasi geometrica libratum. Quaerenti illi tam subtilis dispositionis auctorem, puer prompte sine metu se ipsum indicavit, deinde acervum celeriter solvit ac denuo in eundem modum securis manibus collocavit. Tum Democritus, intellecto sollertiaque pueri indocti patefactis, obstupescit et dicit: "Tibi tale ingenium habenti, erunt et digna officia. Veni mecum". Tum domum suam eum conduxit, sumptum ministravit et ad omnes doctrinas erudivit sine mercede.

Traduzione visibile anche qui cliccare

/versione-latino/da-facchino-a-filosofo.html

[center] Immagine

[/center]