da *Yole* » 15 gen 2012, 16:06
Cum post Actiacam pugnam Augustus Romae amplissimum ageret triumphm, ei occurrit quidam corvum manu tenens, quem docuerat hanc salutationem, adulationis plenam, dicere. “Ave Caesar, victor, imperator!” Octavianus, cuius intererat animos civium sibi conciliare, admiratus est officiosam avem et eam viginti nummorum milibus emi iussit. Cum paulo in via processisset, eodem modo a psittaco salutatus est quem tantidem emit. Tantae liberalitatis exemplum sutorem pauperem sollicitavit, qui corvum suum instituere coepit ad eandem salutationem. Sed cum avis non responderet, labore et impendio exhaustus, dominus dicere solebat: “Opera et impensa periit”. Aliquando tamen, cum corvus coepisset dictatam salutationem dicere, Augustum in via exspectavit sutor, plenus bonae spei. Sed, cum audisset corvi verba, imperator, talis slutationis incuriosus, respondit: “Satis talium salutatorum domi habeo”. Tunc corvus, recordatus verborum quibus dominus queri solebat, clara voce addidit: “Opera et impensa periit”. Tantum salis admiratus, Caesar risit emique avem iussit tanti quanti nullam aliam adhuc emerat.
(Macrobio)