Καθολου μεν γαρ εμοιγε δοκουσιν οι πεπεισμενοι δια της κατα μερος ιστοριας μετριως συνοψεσθαι τα ολα παραπλησιον τι πασχειν, ως αν ει τινες εμψυχου και καλου σωματος γεγονοτος διερριμμενα τα μερη θεωμενοι νομιζοιεν ικανως αυτοπται γινεσθαι της ενεργειας αυτου του ζωου και καλλονης. Ει γαρ τις αυτικα μαλα συνθεις και τελειον αυθις απεργασαμενος το ζωον τω τ' ειδει και τη της ψυχης ευπρεπεια καπειτα παλιν επιδεικνυοι τοις αυτοις εκεινοις, ταχεως αν οιμαι παντας αυτους ομολογησειν διοτι και λιαν πολυ τι της αληθειας απελειποντο προσθεν και παραπλησιοι τοις ονειρωττουσιν ησαν. Εννοιαν μεν γαρ λαβειν απο μερους των ολων δυνατον, επιστημην δε και γνωμην ατρεκη σχειν αδυνατον. Διο παντελως βραχυ τι νομιστεον συμβαλλεσθαι την κατα μερος ιστοριαν προς την των ολων εμπειριαν και πιστιν. Εκ μεντοι γε της απαντων προς αλληλα συμπλοκης και παραθεσεως, ετι δ' ομοιοτητος και διαφορας, μονως αν τις εφικοιτο και δυνηθειη κατοπτευσας αμα και το χρησιμον και το τερπνον εκ της ιστοριας αναλαβειν.
la traduzione via messaggio privato