da Bry9 » 13 apr 2012, 14:51
Inizio: Omnia autem, quae secundum naturam fiunt, sunt habenda in bonis.
Fine: ,quasi terram videre videar aliquandoque in mortum ex longa navigatione esse venturus.
Omnia autem quae secundum naturam fiunt sunt habenda in bonis. Quid est autem tam secundum naturam quam senibus emori? Quod idem contingit adulescentibus adversante et repugnante natura. Itaque adulescentes mihi mori sic videntur, ut cum aquae multitudine flammae vis opprimitur, senes autem sic, ut cum sua sponte nulla adhibita vi consumptus ignis exstinguitur; et quasi poma ex arboribus, cruda si sunt, vix evelluntur, si matura et cocta, decidunt, sic vitam adulescentibus vis aufert, senibus maturitas; quae quidem mihi tam iucunda est, ut, quo propius ad mortem accedam, quasi terram videre videar aliquandoque in portum ex longa navigatione esse venturus.
Tutte le cose che avvengono secondo natura sono da considerarsi tra le cose buone. Che cos'è infatti così secondo natura come la morte dei vecchi? Ma questa stessa cosa capita ai giovani pur opponendosi e combattendo contro natura.Perciò mi sembra che i giovani muoiano così come la forza della fiamma è soffocata da una grande quantità d'acqua, mentre i vecchi (si consumano) di propria volontà, senza alcuna violenza, così come il fuoco una volta consumato si spegne. E come i frutti, se sono acerbi, a fatica sono strappati via dagli alberi, mentre se sono perfettamente maturi cadono, così la forza strappa via la vita ai giovani e l'età matura ai vecchi. E questa cosa mi è tanto gradita che, quanto più mi avvicino alla morte, mi sembra quasi di vedere la terra e di essere in procinto di giungere in porto dopo una lunga navigazione.