da juno4426 » 18 gen 2013, 16:13
questo è il testo intero:
οποτε περι της βασιλειας τῳ αδελφῳ επορευετο μαχουμενος, παρα μεν Κυρου ουδεις λεγεται αυτομολησαι προς βασιλεα , παρα δε βασιλεως πολλαι μυριαδες προς Κυρον. Εγω δε και τουτο ηγουμαι μεγα τεκμηριον αρχοντος αρετης ειναι, ᾡ αυ εκοντες πειθωνται και εν τοις δεινοις παραμενειν εθελωσιν. Εκεινῳ δε και οι φιλοι ζωντι τε συνεμαχοντο και αποθανοντι συναπεθανον παντες περι τον νεκρον μαχομενοι. Ουτος τοι νυν ο Κυρος λεγεται Λυσανδρῳ, οτε ηλθεν αγων αυτῳ τα παρα των συμμαχων δωρα, αλλα τε φιλοφρονεισθαι, ως αυτος εφη ο Λυσανδρος ξενῳ ποτε τινι εν Μεγαροις διηγουμενος, και τον εν Σαρδεσι παραδεισον επιδεικνυναι αυτον εφη. Επει δε εθαυμαζευ αυτον ο Λυσανδρος ως καλα μευ τα δενδρα ειη, δι ' ισου δε τα πεϕυτευμευα, ορθοι δε οι στιχοι των δενδρων, ευγωνια δε παντα καλως ειη, οσμαι δε πολλαι και ηδειαι συμπαρομαρτοιευ αυτοις περιπατουσι, και ταυτα θαυμαζων ειπευ · << Ἀλλ'εγω τοι, ω Κυρε, παυτα μεν ταυτα θαυμαζω επι τῳ καλλει, πολυ δε μαλλον αγαμαι του καταμετρήσαντος σοι και διαταξαυτος εκαστα τουτων>>.