da axen » 5 set 2013, 14:26
Due innamorati sofferenti versione greco Eliodoro traduzione libro Antropon Odoi
Κορε επι πετρας εκαθιζετο θαυμασια τω καλλει και Θεα δμοια τοις μεν κακοις αλγουσα φρονημα δε γενναιον αποφαινουσα. Δαφνεν την κεφαλην εσταφανουντο και φαρετραν επι των ομων και τοξον το λαιω βραχιονι εφερεν κατω νευουσα εφηβον προκειμοενον εθεατο. Ο δε τραυμασι μεν κατηξιζετο και μικρον αναφεριν εφαινετο ωσπερ εξ υπνου. το νεανιου καλλος ετι εξελαμπεν και οι οφτθαλμον την κορεν εβλεπον. Ο δε οτε πνυμα συνελαμβανε λετη φονη ελεγεν "Ω φιλη αλητὁς εσωζου η το σον φρασμα ορω - δε υπερκρινετο" "εξ της σης αναπνοης η ψυχη η εμη εξαρταται ει συ εμψυχος ει και εγω διατελεω βιουσα