Versione "Artemidoro mi stima troppo"

da **comy99** » 14 apr 2014, 18:04

Buonasera a tutti mi servirebbe urgentemente la versione IN LATINO di "Artemidoro mi stima troppo".
Conosco solo i primi due righi di tale versione e mi servirebbe la versione in latino integrale e non la traduzione.
Inizio: "Est omnino Artemidori tam benigna natura ut officia amicorum in maius semper extollat. Inde etiam meum meritum magna praedicatione..."
Se potreste rispondere velocemente perché domani ho versione in classe e dato che sono sprovvisto di un cellulare (visto anche che la prof ce li fa consegnare

) vorrei copiarla su un foglio per portarmelo. E' URGENTISSIMOOO!

da **giada** » 14 apr 2014, 18:44

Est omnino Artemidori tam benigna natura ut officia amicorum in maius semper extollat; quare non mirum est quod meum meritum magna praedicatione circumfert. Adde quod non ego credo tam eximiam gloriam meruisse me quantam ille praedicat. Unam esse huius rei causam puto: quod Musonium, socerum eius et Artemidorum ipsum, iam tum cum in Syria militarem, complexus sum arta familiaritate. Tunc primum nonnullis indolis specimen dedi quod virum aut sapientem aut sapienti proximum intellegere visus sum. Nam ex omnibus, qui nunc se philosophos vocant, vis unum aut alterum invenies tanta sinceritate, tanta veritate. Mitto quod tanta patientia hiemes ac aestates fert ut nullis laboribus cedat, nihil voluptatibus in cibo aut potu tribuat, oculos animumque contineat. Sunt haec minima si ceteris virtutibus comparentur, quibus meruit ut a Caio Musonio gener adsumeretur. Quae mihi recordanti est quidem iucundum quod me tantis laudibus cumulat. Vereor tamen ne modum excedat. Nam ille vir, alioqui prudentissimus, in hoc uno errore versatur quod pluris amicos suos quam sunt arbitratur.

da **comy99** » 14 apr 2014, 19:34

[quote="giada"]Est omnino Artemidori tam benigna natura ut officia amicorum in maius semper extollat; quare non mirum est quod meum meritum magna praedicatione circumfert. Adde quod non ego credo tam eximiam gloriam meruisse me quantam ille praedicat. Unam esse huius rei causam puto: quod Musonium, socerum eius et Artemidorum ipsum, iam tum cum in Syria militarem, complexus sum arta familiaritate. Tunc primum nonnullis indolis specimen dedi quod virum aut sapientem aut sapienti proximum intellegere visus sum. Nam ex omnibus, qui nunc se philosophos vocant, vis unum aut alterum invenies tanta sinceritate, tanta veritate. Mitto quod tanta patientia hiemes ac aestates fert ut nullis laboribus cedat, nihil voluptatibus in cibo aut potu tribuat, oculos animumque contineat. Sunt haec minima si ceteris virtutibus comparentur, quibus meruit ut a Caio Musonio gener adsumeretur. Quae mihi recordanti est quidem iucundum quod me tantis laudibus cumulat. Vereor tamen ne modum excedat. Nam ille vir, alioqui prudentissimus, in hoc uno errore versatur quod pluris amicos suos quam sunt arbitratur.

da **stuurm** » 14 apr 2014, 23:19

Est omnino Artemidori nostri tam benigna natura, ut officia amicorum in maius extollat.
Inde etiam meum meritum ut vera ita supra meritum praedicatione circumfert. (2)
Equidem, cum essent philosophi ab urbe summoti, fui apud illum in suburbano, et quo
notabilius - hoc est, periculosius - esset fui praetor. Pecuniam etiam, qua tunc illi ampliore
opus erat, ut aes alienum exsolveret contractum ex pulcherrimis causis, mussantibus
magnis quibusdam et locupletibus amicis mutuatus ipse gratuitam dedi. (3) Atque haec feci,
cum septem amicis meis aut occisis aut relegatis, occisis Senecione Rustico Helvidio,
relegatis Maurico Gratilla Arria Fannia, tot circa me iactis fulminibus quasi ambustus mihi
quoque impendere idem exitium certis quibusdam notis augurarer. (4) Non ideo tamen
eximiam gloriam meruisse me, ut ille praedicat, credo, sed tantum effugisse flagitium. (5)
Nam et C. Musonium socerum eius, quantum licitum est per aetatem, cum admiratione
dilexi et Artemidorum ipsum iam tum, cum in Syria tribunus militarem, arta familiaritate
complexus sum, idque primum non nullius indolis dedi specimen, quod virum aut
sapientem aut proximum simillimumque sapienti intellegere sum visus. (6) Nam ex
omnibus, qui nunc se philosophos vocant, vix unum aut alterum invenies tanta sinceritate,
tanta veritate. Mitto, qua patientia corporis hiemes iuxta et aestates ferat, ut nullis
laboribus cedat, ut nihil in cibo in potu voluptatibus tribuat, ut oculos animumque
contineat. (7) Sunt haec magna, sed in alio; in hoc vero minima, si ceteris virtutibus
comparentur, quibus meruit, ut a C. Musonio ex omnibus omnium ordinum assectatoribus
gener assumeretur. (8) Quae mihi recordanti est quidem iucundum, quod me cum apud
alios tum apud te tantis laudibus cumulat; vereor tamen ne modum excedat, quem
benignitas eius - illuc enim unde coepi revertor - solet non tenere. (9) Nam in hoc uno
interdum vir alioqui prudentissimus honesto quidem sed tamen errore versatur, quod
pluris amicos suos quam sunt arbitratur. Vale.

E' questa! Ciao

da **giada** » 15 apr 2014, 6:46

Giusto giusto sorry .. grazie Stuurm ho inviato il testo via e mail all'utente