versione di greco Accuse di misantropia a Giuliano

dal libro hellenikon phronema Αλλ' εκεινο τις ανεξεται σου; Καθευδεις ως επιπαν νυκτωρ μονος ουδε εστιν ουδεν, ο σου τον αγριον και ανημερον μαλαξει θυμον αποκεκλεισται δε παση πανταχου παροδος γλυκυθυμια. Και το μεγιστον των κακων, οτι τοιουτον ζων βιον ευφραινη και πεποιησαι τας κοινας καταρας ηδονην. Ειτα αγανακτεις, ει του τα τοιαυτα ακουεις; Εξον ειδεναι χαριν τοις υπ' ευνοιας εμμελεστερον σε νουθετουσιν εν τοις αναπαιστοις αποψιλωσαι μεν τας παρειας, καλα δε απο σαυτου πρωτον αρξαμενον δεικνυειν παντα τω δημω τω φιλογελωτι τωδε θεαματα, μιμους, ορχηστας, ηκιστα αισχυνομενας γυναικας, παιδαρια περι καλλους αμιλλωμενα ταις γυναιξιν, ανδρας αποψιλουμενους ουτι τας γναθους μονον, αλλα και απαν το σωμα, λειοτεροι των γυναικων οπως φαινοιντο τοις εντυγχανουσιν, εορτας, πανηγυρεις, ουτι μα Δια τας ιερας, εν αις χρη σωφρονειν· αλις μεν γαρ εκεινων εστιν, ωσπερ της δρυος, και πολυς ο κορος αυτων.