parole e civiltà dei greci 2 pagina 333 numero 2

Ἀντίγονος ὁ δεύτερος, ἐπεὶ τὸν αὐτῷ ἐκ τῆς παρατάξεως ἐκόμιζον νεκρόν, οὐ τὸν χρῶτα ἔτρεπε, οὐδὲ μὴν ἐπεδάκρυε, ἀλλὰ δὲ ὡς ἀγαθὸν στρατιώτην ἐπῄνει καὶ θάπτειν προσέτασσεν. 2 Λόγος ἐστὶ Δήλιος φυτὰ ἐν Δήλῳ θάλλειν ἐλαίαν καὶ φοίνικα, καὶ αὐτῶν ἁπτομένην τὴν Λητὼ αὐτίκα ἀποκυῆσαι, τέως οὐ δυναμὲνην τεκνοποιεῖν. 3 Ἐν ταῖς Ἀθήναις πλησίον τοῦ βουλετηρίου Θὁλος ἐστὶ καλουμένη, καὶ θύοσι ἐνταῦθα οἱ πρυτάνεις. 4 Ὁ Φιλομήτωρ καλούμενος ὄγδοος μὲν ἐστιν ἀπόγονος Πτολεμάιου τοῦ Λάγου, τὴν δὲ ἐπίκλησιν εἶχεν ἐπὶ χλευασμῷ· αὐτὸν γὰρ σφόδρα ἐμίσει ἡ μήτηρ. 5 Ἐς τὴν ἀκρόπολίν ἐστιν ἔσοδος μία· ἑτέραν δὲ οὐ παρέχεται, πᾶσα ἀπότομος οὖσα καὶ τεῖχος ἔχουσα ἐχυρόν. 6 Ἱερά ἐστι τῆς Ἀθηνᾶς πόλις τῶν Ἀθηναίων καὶ ἡ πᾶσα γῆ· ἅγιον δὲ ἐστι Ἀθηνᾶς καὶ ἄγαλμα ἐν τῇ ἀκροπόλει. 7 Τὴν ποιήτριαν Σαπφώ, τὴν Σκαμανδρωνύμου θυγατέρα, καὶ Πλάτων ὁ Ἀρίστωνος καλὴν ἀναγράφει. Πυνθάνομαι δὲ ὃτι καὶ ἑτέρα ἐν τῇ Λέσβῳ ἐγένετο Σαπφώ, ἑταίρα, οὐ ποιήτρια. 8 Δρυτόμοι πεύκην ἔσχιζον σφησὶ ἐξ αὐτῆς πεποιημένοις· ἡ δὲ ἔλεγεν· «Οὐ μὴν τὸν κόπτοντα πέλεκυν μέμφομαι, ἀλλὰ τοὺς ἐξ ἐμοῦ σφῆνας». 9 Γνώριμός ἐστι ὁ μῦθος ὁ περὶ τοῦ ἀρουραίου μυὸς ὅς ἐπὶ δεῖπνον τὸν ἀστικὸν μῦν προσεκάλει. 10 Οἱ Χἀλυβες θώρακας εἶχον λινοῦς μέχρι τοῦ ἤτρου, καὶ κνημῖδας καὶ κράνη καὶ μαχαίριον καὶ δόρυ πεντεκαίδεια πήχεων.

Grazie anticipatamente.