1. ο ηλιος ανατελλει επι του πονηρους και τους αγαθους ο ομβρος βρεχει τους δικαιους και τους αδικους
Il sole sorge per i malvagi e i buoni; la pioggia bagna i giusti e gli ingiusti.
2. Δικαια μεν λεγει ο ψευστης, αδικα δε ποιει
Il bugiardo dice cose giuste ma compie cose ingiuste.
3. Γνωριμος εστι η των τριων θεων αμιλλα επει Αλεξανρος την της Αφροδιτης ευμορφιαν μαλλον θαυμαζεται. ἑρα και Αθηνα φθονεραι γιγνονται.
Nota è la contesa delle tre dee: poiché Paride ammira fortemente la bellezza di Afrodite, Era ed Atena diventano invidiose.
4. Ο Μινως μετεπεμπετο τον ευδοξον Δαιδαλον ο δε ην δαιδαλεος και φιλεργος χρονω υστερον γαρ Λαβυρινθον παρεσκευαζετο.
Minosse fece venire il famoso Dedalo: egli era abile e laborioso: tempo dopo, infatti, costruì il labirinto.
5. Επι του Πεισιστρατου τυραννου οι Αθηναιοι ησυχοι και ευκκηλοι ησαν
Sotto il tiranno Pisistrato, gli Ateniesi erano sereni e tranquilli.
6. Αι κοραι δια οδου ουχ αμαξιτου εις το της αθανατου Αθηνας ιερον εβαδιζον
Le fanciulle per una via non carreggiabile procedevano verso il tempio di Atena immortale.