da Giorgino » 31 ago 2016, 16:14
Da Latino in Laboratorio pag.193 vers.152
Quo die Caius Caesar et Cneius Pompeius, ii per civile bellum signis conlatis, in Thessalia conflixerunt, res accidit Patavii in Traspadana Italia memoratu digna. Cornelius quidam sacerdos, et loco nobilis et sacerdotii religionibus venerandus et castitate vitae sanctus, repente, mota mente, conspicere se procul dixit pugnam acerrimam pugnari ac deinde alios cedere, alios urgere, caedem, fugam, tela volantia, instaurationem pugnae, impressionem, gemitus, vulnera. Proinde ut si (=proprio come se) ipse in proelio versaretur, coram videre sese vociferatus est, ac postea subito exclamavit Caesarem vicisse. Ea Cornelii sacerdotis hariolatio levis tum quidem visa est et vecors, magnae mox admirationi fuit quod non modo pugnae dies, quae in Thessalia pugnata est, neque solum proelii exitus, qui erat praedictus, idem fuit, sed omnes quoque pugnandi reciprocae vices (=le alterne fasi) et ipsa exercituum duorum conflictatio vaticinantis motu atque verbis repraesentata est.