Allegra fine di una lieta giornata

Ή μεν εσπέρα ήκει, αϊ δέ κόραι ούκετι παίζουσι τη σφαίρα παρά ταΐς πηγαΐς της ϋλης ούτε σκιρτώσι έκ των πετρών ούτε χορεύουσι σύν τη τίτθη' νυν τάς κόρας ή τίτθη εις την αύλήν πάλιν άγει- αϊ κόραι ιλαρώς μετά παιδιών καϊ κραυγών εις την αύλήν ήκουσι- βασίλεια ή μήτηρ αυτών έστί. Έν τή αύλη ή μέν βασίλεια σύν χαρα μένει τάς κόρας και πολλάκις έπι ταΐς θύραις έστί, αί δέ θεράπαιναι ταΐς κόραις την τροφήν καί τάς εύνάς παρασκευάζουσν εσπέρας γαρ αί κόραι δειπνοΰσι (= δειπνέουσι), νύκτωρ δέ καθεύδουσι.