da Chiara.mccartney » 6 gen 2017, 17:56
La versione é la numero 16 a pagina 405 di mythos
Καιτοι προσ ποιον των αλλων παραβαλλομενοσ φιλοσ αγαθοσ ουκ πολλω κρειττων φαινετα: Ποιοσ γαρ ιπποσ η ποιον ζευγοσ ουτω χρεσιμον ωσπερ ο χρηστοσ φιλοσ; Ποιον δε ανδραποδον ουτωσ ευνουν και παραμονιμον; Η ποιον αλλο κτημα ουτω παγχρηστον ; Ο γαρ αγαθοσ φιλοσ εαυτον ταττει προσ παν το ελλειπον τω φιλω και τησ των ιδιων κατασκευησ και των κοινων παραξεων, και, αν τε τινα ευ ποιειν δεη, συνεπισχυει, αν τε τισ φοβοσ ταραττη, συμβοηθει, τα μεν συναναλισκων, τα δεβσυμπραττων, και τα μεν συμπειτων, τα δε βιαζομενοσ , και ευ μεν πραττοντασ πλειστα ευφραινων, σφαλλομενουσ δε πλεθστα επανορθων.