da Ospite » 6 giu 2019, 8:56
Orpheus, quem filium Apollinis poetae narrabant, cantor sic peritus exstitit ut saxa ipsa et feras moveret, quae ad eum concurrebant et eum sequebantur ut iucundissimum cantum audirent. Uxorem duxerat Eurydicem, quam vehementissime adamabat, quae tamen paene adulescentula mortua est, cum ab angue veneno compuncta esset dum in prato flores colligit. Cuius mortem sic doluit Orpheus ut ad Inferos descenderit et suavissimo cantu ferum Plutonem mansuefecerit. Quare ab eo impetravit ut sineret Euridicem ad lucem redire, si ipse in reditu eam non respexisset. Iuravit Orpheus, sed sacramentum non servavit. Cuius rei cito eum paenituit. Nam misera Eurydices iterum a Plutone rapta est et in Orci tenebras reducta.