Contra Romanum exercitum Poeni pugnaverunt et usque ad Urbis moenia pervenerunt Hannibalis ductu.Hannibal enim castra ante Romae ianuas posuit post cladem apud Cannas,sed urbem non obsedit quia-ita historicus Titus Livius ait-dii adversam voluntatem pluviis rubris ostenderunt.Itaque Hannbibal discedit a latio et capuam contendit. Brutio Poeni carthaginem Hannibalem revocant.Poenus maris fluctus sulcavit;dum caelum fulguribus micat,tristi animo Italiaeque deisderio.Tamen novum exercitum contra Romam,post cladem apud Zamam,auxilio Antiochi paravit.Suorum obtrectatio,non Romanorum vis exercitum suum vincit:rex Prusia hospitalitatis ius prodit et eum(lo) Romanis tradit.
I Cartaginesi combatterono contro l'esercito romano e sotto la guida di Annibale giunsero fino alle mura di Roma. Annibale infatti si accampò davanti alle porte di Roma dopo la disfatta (romana) presso Canne, ma non pose sotto assedio la città perché - così racconta lo storico Tito Livio - gli dei manifestarono una volontà ostile ("un parere contrario") per mezzo di piogge rosse. Dunque Annibale andò via dal Lazio e si diresse a Capua. In Calabria i Cartaginesi richiamano Annibale a Cartagine. Il punico (Annibale) solcò le onde del mare, mentre il cielo balena di saette, con animo triste e con la nostalgia dell'Italia. Tuttavia con l'aiuto di Antioco allestì un nuovo esercito contro Roma, dopo la disfatta (questa volta cartaginese) presso Zama. L'invidiosa maldicenza dei propri uomini, non la forza dei Romani, sconfigge (se è "vicit" è "sconfisse"!) il suo esercito: il re Prusia disattende ("tradisce") il diritto di ospitalità e lo consegna ai Romani.