Due giovani coraggiosi

[simpic]

Dum Porsenna Urbem obsidet, Mucius Cordus, vir Romanae constantiae, senatui regis necem promisit. Ubi in castra hostium venit in confertissima turba, prope regium tribunal appopinquavit ibique purpuratum scribam ad latus regis, pari fere ornatu sedentem, quem regem putaverat, occidit. Mucius, apprehensus et ad regem pertractus, dextram aris imposuit, hoc supplicium ab ea exigens, quam in caede paccaverat. Quo facinore misericordia et admiratione commotus, rex postquam obsides qui petiverat accepit, bellum deposuit. Mucio prata trans Tiberim data sunt, quae ab eo Mucia appelleta. Statua quoque ei honoris gratia constututa est. Inter obsides a Porsenna acceptos fuit Cloelia, nobilis virgo, quae noctu ex castris fugit, equum, quem fors dederat, arripuit et Tiberim traiecit. A Porsenna per legatos repetita, a senatu reddita est, cuius virtute motus, rex in patriam redire permisit. Huic etiam statua equestris in foro posita est.

L'autore e l'opera sono sconosciuti (non c'è scritto sul libro).