Il padrone e lo schiavo
δικαίως οὖν οὐχ εὗρες τὸν πιπράσκοντα. οὐκ ἤκουσας οὐδὲ Ὁμήρου διδάσκοντος ἡμᾶς
καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδαποῖσιν
ἀνθρώπων ὕβριν τε καὶ εὐνομίην ἐφορῶσι;"
Τότ' οὖν εἶπεν ἡ Καλλιρόη "παῦσαί μου καταγελῶν καὶ θεὸν [8 ]ὀνομάζων τὴν οὐδὲ ἄνθρωπον εὐτυχῆ." λαλούσης δὲ αὐτῆς ἡ φωνὴ τῷ Διονυσίῳ θεία τις ἐφάνη· μουσικὸν γὰρ ἐφθέγγετο καὶ ὥσπερ κιθάρας ἀπεδίδου τὸν ἦχον. ἀπορηθεὶς οὖν καὶ ἐπὶ πλέον ὁμιλεῖν καταιδεσθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὴν ἔπαυλιν, φλεγόμενος ἤδη τῷ ἔρωτι. μετ' οὐ πολὺ δὲ ἧκεν ἐξ ἄστεος ἡ παρασκευή, καὶ ταχεῖα φήμη διέδραμε των πραγματων
Allora disse Calliroe: "Basta schernirmi e chiamando col nome di dea chi non è neppure una fortunata morale", Mentre lei parlava, la voce parve a Dionisio divina: infatti emetteva un suono musicale e produceva come un suono di cetra.... (CONTINUA)
Le versioni del tuo libro senza doverle cercare?