Diogene come gli dèi

Si quis de felicitate Diogenis dubitat, potest idem dubitare et de deorum immortalium statu.

Num dei parum beate vivunt quod iis nec praedia nec horti sunt nec grande faenus in foro? Non te pudet - quisquis tu es - quod divitiis astepes? Respice mundum: nudos videbis deos omnia dantes, nihil habentes. Hunc, qui se divitiis omnibus exuit, tu pauperem putas an diis immortalibus similem?

Feliciorem tu Demetrium Pompeianum vocas, quem non puduit locupletiorem esse Pompeio? Cotidie Demetrio, velut duci in bello numerus militum, numerus servorum referebatur, ei ipsi a quo divitiae plus quam sufficientes existimari debuerant duo vicarii et cella laxior. At Diogeni servus unicus, Manes nomine, fugit nec Diogenes eum domum reducere noluit:

"Turpe est - inquit - Manem sine Diogene posse vivěre, Diogenem sine Mane non posse". Videtur mihi ille dixisse: "Age tuum negotium, Fortuna, nihil tui est apud Diogenen: fugit mihi servus, immo ego vere liber sum". Versione tratta da Seneca.

Se qualcuno dubita della felicità di Diogene, questo stesso può dubitare anche dello stato degli dèi immortali. Forse gli dèi vivono poco beatamente perché non hanno poderi e orti né un grande capitale nel foro? Non ti vergogni - chiunque tu sei - per il fatto che ti stupisci delle ricchezze? Osserva il mondo: vedrai gli dèi nudi che danno ogni cosa, non avendo nulla....(CONTINUA)

LA TRADUZIONE CONTINUA QUI

Copyright © 2007-2025 SkuolaSprint.it di Anna Maria Di Leo P.I.11973461004 | Tutti i diritti riservati - Vietata ogni riproduzione, anche parziale
web-site powered by many open source software and original software by Jan Janikowski 2010-2025 ©.
All trademarks, components, sourcecode and copyrights are owned by their respective owners.

release check: 2025-02-08 08:11:18