La successione di Claudio
Sua exitu vitae Claudius signis multis nec obscuris ostendebat paeniteniam matrimonii Agrippinae Neronisque adoptionis.
Nam dum liberti commemorant ac laudant cognitionem, qua pridie adulterii ream condemnaverat, exclamavit: "Mihi quoque omnia matrimonia impudica sunt, sed non impunita"; et subinde videns Britannicum, filium suum, obvium sibi prodeuntem, ad pectus eum pressit dixitque: "Cresce fortis ac bonus!
Rationem omnium rerum mihi daturus es, quia ego iam senex sum". Cumque Britannico, impubi teneroque adhuc, togam dare destinavit, adiecit: "Nunc populus Romanus verum Caesarem habiturus est". At Claudius fungis venenatis necatus est Asinio Marcello Acilio Aviola consulibus.
Agrippina de veneno omnia sciebat. Nero Claudii mortem populo nuntiavit et, consalutatus princeps, se properavit Britannicum necatum, Claudii eodem ratione.
Durante la sua morte Claudio mostrava con molti e non ambigui segni il pentimento del matrimonio di Agrippina e dell'adozione di Nerone. Infatti mentre i liberti commemoravano ed elogiavano la capacità giuridica, grazie alla quale il giorno prima aveva condannato una colpevole di adulterio, esclamò: "Anche per me tutti i matrimoni sono impuri, ma non impuniti; ...(continua)
Le versioni del tuo libro senza doverle cercare?