Morte di Curione
Curio, ubi, perterritis omnibus, neque cohortationes suas neque preces audiri intellegit, proximos colles capere universos atque eo signa inferri (infinito presente passivo di infero) iubet.
Hos quoque praeoccupat missus a Saburra equitatus. Tum vero ad summam desperationem nostri perveniunt et partim fugientes ab equitatu interficiuntur, partim integri procumbunt.
Cnaeus Domitius, praefectus equitum, cum paucis equitibus circumsistens, Curionem ad fugam impellit et se ab eo non discessurum esse iurat. At Curio numquam se amisso exercitu, quem a Caesare acceperat, in eius conspectum reversurum esse confirmat atque ita pugnans interficitur.
Equites ex proelio perpauci se recipiunt; sed qui ad equorum refectionem substitĕrant, fugă totius exercitus procul animadversă incolumes in castra remeant. Reliqui milites omnes interficiuntur.
Curione, non appena, spaventati gli uomini, comprese che non erano state ascoltate né le sue esortazioni e né le preghiere, ordinò a tutti quanti di occupare i colli più vicini e di portare lì le insegne.
La cavalleria inviata da Sabbura li occupò prima. Allora in verità i nostri giunsero all'estrema disperazione e alcuni furono uccisi mentre fuggivano dalla cavalleria, altri caddero integri a terra.
Cneo Domizio, prefetto dei cavalieri, stando intorno con pochi cavalieri, spinse Curione alla fuga e giurò che non si sarebbe allontanato da lui. Ma Curione perduto l'esercito, che aveva ricevuto da Cesare, confermò che non sarebbe mai ricaduto al cospetto di costui e combattendo così fu ucciso.
Pochissimi cavalieri si ritirarono dalla battaglia; ma quelli che si erano fermati per il ristoro dei cavalli, scorta da lontano la fuga di tutto l'esercito fecero ritorno incolumi all'accampamento. Tutti i restanti soldati vennero uccisi.
(By Maria D. )
Note: I verbi al presente sono stati tradotti come presenti storici.
Versione tratta da Cesare
Le versioni del tuo libro senza doverle cercare?