Priverno ottiene la pace dai Romani
Postquam Privernum captum est et a Romanis interfecti sunt oppidani qui defectum moverant, senatus, indignatione accensus, consilium capere debebat;
multi patres interrogabant: "Quid de reliquis Privernatibus facturi sumus?". Hoc tempore Privernates solum in precibus suis sperabant, tamen ingenuo et Italico sanguine erant; eorum princeps pacis condiciones rogatum ad senatum venit in curia integatus adfirmavit: "Nunc nos punire cupitis, sed apud vos poenam meremus non quia victi sumus, sed quia digni libertate sumus". His verbis exasperatos patrum conscriptorum animos inflammaverat.
Iam patres gravem poenam decreturi erant, cum Plautius consul, favens Privernatium causae, quaesivit: "Qualempacem vobiscum Romani habituri sunt, si vobis impunitatem donabunt?". At is: "Si bonam pacem dederitis", inquit, "perpetua erit, si malam pacem, non diuturna". Sic victis non solum venia, sed etiam ius et beneficium nostrae civitatis datur. Versione tratta da Valerio Massimo.
Dopo che fu conquistato Priverno e i provinciali che avevano sollecitato la defezione furono uccisi dai Romani, il senato, acceso dall'indignazione, doveva prendere una decisione; molti padri chiedevano: "Che cosa abbiamo intenzione di fare in merito ai rimanenti Privernati?". In quel periodo i Privernati speravano soltanto nelle proprie preghiere, ... (continua)
Le versioni del tuo libro senza doverle cercare?