A chi tocca la riconoscenza

Γεωργος σκαπτει και χρυσιω περιτυγχανει.

Καθ'εκαστην ημεραν ουν την γην στεφει οτι οιεται ευεργετεεσθαι υπο αυτης. Τω δε η Τυχη εφισταται και φησι· "Τι τη Γη τα εμα δωρα προσανατιθης ·Εγω βουλομαι σε πλουτιζειν, ουχ η Γη. Ει γαρ ο καιρος μεταβαλλει και προς ετερον τον χρυσιον ερχεται, τηνικαυτα ανγκη εστι σε μεμφεσθαι την Τυχην". Ο μυθος δηλοει οτι χρη τον εεργετην επιγιγνωσκειν και προς αυτον ευχαριστιαν εχειν.