La sciagura del vicino rende più saggi

Τεττιξ ποτε επι υψηλου δενδρου ηδε. Αλωπεξ δε βουλομενη αυτον κατεσθιειν ταδε επενοει. Αντικρυς ισταμενη εθαυμαζεν αυτου την ευφωνιαν και παρεκαλει καταβαινειν, δυσχυριζομενη οτι επιθυμει θεασθαι το ζωον ουτως καλα φθεγγομενον, Κακεινος οτι υπενοει αυτης την ενεδραν, φυλλον απεσπα και καθιει.

Ευθυς η αλωπεξ προστρεχει ως επι τον τεττιγα, αλλα ο τεττιξ επι του δενδρου εφη. Αλλα ημαρτανες, ει υπελαμβανες με καταβαινειν· εγω γαρ αλωπεκας φυλαττομαι ως ποτε εν τη κοπρω αλωπεκος πτερα τεττιγος εωρων." Ο μυθος δηλοι οτι τους φρονιμους των ανθρωπων αι των πελας συμφοραι σωφρονιζουσι.