La scimmia e il delfino

Εθος εστι τοις πλεουσιν επαγεσθΘαι κυνας Μελιταιους και πιθηκους προς παραμυθιαν του πλου. Και δη τις μελλων πλειν συνανηνεγε πιθΘηκον. Γενομενων δε αυτων κατα το Σουνιον· εστι δε τουτο Αθηναιων ακρωτηριον) συνεβη χειμωνα σφοδρον γενεσθαι. Περιτρπαπεισης δε της νηος και παντων διακολυμβωντων και ο πιθηκος ενηχετο. Δελφις δε θεασαμενος αυτον και οιομενος ανθρωπον ειναι υπεξελθων διεκομιζεν. Ως δε εγενετο κατα τον Πειραια, τον των Αθηναιων λιμενα, επυνθανετο του πιθηκου, εις το γενος Αθηναιος εστι. Του δε ειποντος και λαμπρων γε ενταυθα τετυχηκεναι γονεων, εκ δευτερου ηρωτα αυτον, ει επισταται τον Πειραια.

Και ο πιθηκος, υπολαβων τον δελφινα περι ανθρωπου λεγειν, εφασκε τον Πειραια και φιλον αυτου ειναι και συνηθη. Και ο δελφις αγανακτησας κατα της αυτου ψευδολογιας βαπτιζων αυτον απεπνιξεν. Προς ανδρα ψευδολογον ο μυθος ερρηθη.