Il rapimento di Europa (Versione greco - Gymnasion)

Il rapimento di Europa
versione greco dal Libro: Gymnasion

Ή μεν Ευρώπη, ήκουσα επί την ήιόνα, έπαιζε κατά το ειωθός1 συν ταις ήλικιώτι-σι και ταις θεραπαίναις* ο δε Ζευς, βλέψας αυτήν και έρωτι κατεχόμενος αυτής, ταύρω εικάσας εαυτόν συνέπαιζε ταις κόραις.

Ό δε ταύρος κάλλιστος ην όράν, λευκός μεν το χρώμα, εύκαμπής δε τα κέρατα, και ήμερος το βλέμμα, και ουδέν άγριος το ήθος· έσκίρτα ούν και αυτός επί της ήιόνος και έμυκάτο ήδιστον, ώστε την Εύρώπην άσπάζεσθαι μεν τολμήσαι και άνθεσι τα κέρατα στεφανοΰν, έπειτα δε και επί το νώτον αύτοΰ κειμένου2 αναβαίνειν. Τότε δε δρομάίος ο Ζευς ώρμη-σεν επί την θάλατταν φέρων αυτήν και εαυτόν ρίψας εις τα κύματα ένήχετο, ή δε πάνυ έκπλαγής τω πράγματι τη λαια μεν έίχετο του κέρατος ως μη άπολισθάνοι, τη ετέρα δε τον πέπλον άνεμωμενον συνειχεν.

Europa essendo giunta presso la spiaggia, giocava come al solito con le coetanee e le ancelle; Zeus avendola vista ed (letteralmente: essendo posseduta dal desiderio di lei) essendosi innamorato di lei, (lett. essendosi trasformato) trasformatosi in un toro, giocava cone le fanciulle.
Il toro era bellissimo a vedersi, il manto (era) bianco, le corna ricurve, lo sguardo mite, e di carattere (lett. non selvaggio) docile; saltellava dunque anche lui sullla spiaggia e muggiva molto dolcemente, così che Europa ebbe coraggio di accarezzarlo e di incoronare con fiori le (sue) corna, in seguito (lett. saliva) salì sul suo dorso.

Veloce Zeus si mosse verso il mare portando ella e sè stesso tra le onde (ella) del tutto colta da stupore era attaccata al corno con la sinistra per non scivolare, con l'altra (mano) teneva stretto il peplo gonfiato.