da Ospite » 26 feb 2020, 10:17
traduzione
Homo avarus in horto thesaurum defoderat. Itaque cotidie eo ibat et, locum illum contemplans, magnam animo capiebat voluptatem. Quod cum animadvertisset quidam agricola, qui propinquum agrum colebat, coniectans hominem eo loco aurum defodisse, rem explorare constituit. Olim igitur, postquam avarus discesserat, in hortum iniit et passim effodere coepit, donec quod quaerebat repperit, magnum auri pondus, quod laetus abstulit. Postridie avarus, ut solebat, in hortum rediit; cum vidisset terram effossam esse et aurum ablatum, vim lacrimarum profudit, capillos sibi evellens ac deos hominesque incusans. Quidam homo, qui forte illac praeteribat, ex eo quaesivit cur tam desperanter fleret et quid ei accidisset. Tantae desperationis causa comperta, ille:"Non flere; -iniquit-quia nihil amisisti; nescisne enim thesaurum defossum domino non plus prodesse quam quilibet lapis defossus?". (da Fedro)